Bye Bye Curacao

Gelukkig vielen de carnavals activiteiten erg mee afgelopen nacht dus ondanks het slechte bed heb ik toch nog wat uurtjes kunnen slapen. Redelijk uitgerust spring ik onder de koude douche en pak ik daarna mijn koffer in, helaas het zit er al weer op. Onze vlucht gaat pas in de avond dus we hebben nog een hele dag door te brengen op het eiland.

Van de eigenaar mogen we mijn kamer tot 3 uur gebruiken dus rond een uurtje of 9 staan Jos en Ron voor de deur om de koffers te stallen. We lopen weer naar het restaurantje toe waar we gisteren ontbeten hebben, onder het ontbijt bespreken we de planning van vandaag. We besluiten om naar het Curacao Aquarium te gaan en aangezien de carnavalsoptocht voor ons te laat langs komt spreken we af om de andere kant van het eiland te gaan bekijken nadat we de koffers rond 3 uur opgehaald hebben bij de V-Lodge.

Rond een uurtje of 10 rijden we richting het aquarium, Maxim (de zoon van mijn nicht Mirjam en haar man Hans) heeft hier een paar jaar geleden dolfijnentherapie gevolgd dus het is leuk om het aquarium nu ook te zien. Het heeft een unieke ligging direct aan zee, natuurlijk haalt het het niet bij Seaworld. Maar overall vond ik het een charmant aquarium waar veel aandacht wordt besteed aan hoe de dieren leven in het wild. Zo krijgen de dolfijnen constant andere shows met een ander thema, zo blijft het voor hun en de trainers leuk. Wij hadden de show over hoe dolfijnen leven in het water, hoe ze zwemmen, ademen etc. Erg interessant, het is ook niet zo massaal als Seaworld waardoor je veel meer interactie hebt met de dolfijnen. Het leuke is dat je dus achter het basin de oceaan ziet, eens wat anders als een gemaakt decor.

Na de dolfijnenshow gaan we naar het voeren van en een presentatie over de lobster. Er was niet zo heel veel aandacht van andere toeristen dus we hadden soort van een prive optreden. 

Alle shows lopen een beetje in elkaar over en omdat het redelijk klein is heb je geen stress of je het haalt, dus aansluitend kijken we naar het voeren van de Flamingo's. Wat blijven het toch grappige beesten. 

We nemen een drankje in het restaurant om daarna de show over het voeren van de haaien en de schildpadden te bekijken. Vooral de schildpadden vond ik geweldig, wat zijn die beesten groot!! Hopelijk kom ik er ooit nog eens eentje in het wild met het snorkelen tegen.

Rond een uurtje of 1 hebben we het wel gezien en gaan we op zoek naar een restaurantje, in eerste instantie wilde we naar een local restaurant ergens onder weg maar in mijn boekje had ik gelezen dat er een heel leuke restaurant zag in het resort waar we tegenover geparkeerd stonden (Lion's dive).
Dus 1 en 1 was snel twee en we zijn naar Hemmingway gelopen om daar onder het genot van een drankje een heerlijke lunch te nuttigen. Wat een uitzicht heb je daar.

Na de lunch rijden we naar de V-lodge om onze koffers op te halen en alvast om te gaan kleden voor de vlucht van s avonds. Poef het valt niet mee om weer een lange broek aan te moeten trekken met 30 graden. Aangezien we echt nog uren hebben voor we op het vliegveld moeten zijn gaan we rondtoeren in het noordelijke gedeelte, hier komen we kleine dorpjes tegen maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de route naar Westpunt een stuk leuker vond. Na 1,5 uur houden we het dan ook voor gezien. We maken nog 1 stop bij het Fort, wat een mooi uitzicht heb je daarboven op de berg.



Het ademt nog echt de oude sfeer uit van weleer.

De Haven.



De Wilhelminabrug

Voormalig Shell terrein

De oude sfeer boven bij het fort

Zouden dit echt de oude lampen zijn van toen...

Het is rond een uurtje of 4 en hoewel we pas rond 6 uur hoeven in te checken gaan we toch maar richting vliegveld, omdat we de koffers achter in de bak hebben liggen kunnen we niet zo heel veel meer en we hebben het eiland eigenlijk wel een beetje gezien.

Het lange hangen en wachten op het vliegveld is begonnen, rond half 7 gaat eindelijk de balie open om in te checken. Al onze koffers zitten onder de 30 kg (de een wat meer dan de ander, auhmm). Gelukkig doen ze niet heel moeilijk (helemaal niet). We lopen gelijk door de douane en daar gaat alles snel en soepel.

De vlucht zelf was rustig alleen bij aankomst in Nederland was het erg bumpy door de storm die er is. Ik lag nog half te doezelen maar bij het inzetten van de landing was dat gelijk over... We staan ruim voor tijd de verwachte tijd op de grond maar door de 100% controles (die ik eigenlijk best mee vond vallen deze keer) zijn we toch ruim een uur bezig om helemaal door de douane heen te komen.

We pakken de bus naar P3 waar gelukkig de auto nog ongeschonden staat. Thuis gekomen zaten ma en Diesel al voor smart op mij te wachten. Wat een leuke verrassing, we zijn blij elkaar weer te zien, het was toch best ff moeilijk om 2,5 weken zonder elkaar te zijn zo snel naar het overlijden van pa. Gelukkig is alles goed gegaan en kan het normale leven nu weer beginnen.

Inmiddels zijn we al weer een maand terug en hebben we de balans opgemaakt:

1. We hebben een geweldige vakantie gehad in Bonaire.

2. De overgang Bonaire naar Curacao was erg groot (van rust naar wereldstad), ik zeg niet dat ik nooit meer naar Curacao ga maar mijn voorkeur is dan toch om eerst een ander eiland nog te proberen.

3. Als ik ooit terug ga naar Curacao ga ik toch voor iets meer comfort in de accommodatie.

4.Tui is wederom enorm goed bevallen.

5.Wij kunnen uitstekend met zn 3en op vakantie, voor mij echt voor herhaling vatbaar.

6. We missen de warmte en de zon van Bonaire, hebben het 4 weken later nog koud... ;-)

7. Mijn volgende vakantiebestemmingen moeten iig ook snorkelgebieden hebben... ik ben verkocht...

8. Als er mensen naar Curacao gaan laat het mij weten dan krijgen jullie van mij een bestelling mee voor een ChiChi.

To Westpunt

De afgelopen nacht gaat niet de boeken is als een nacht dat ik heerlijk heb geslapen en enorm uitgerust wakker ben geworden. Oorzaken... carnavals-feest in Otrabande (hier vieren ze een week voor "ons"'/regulier carnaval kinderkarnaval. En blijkbaar begint dat al voor de optocht van zondag, want het is feest in de wijk. De muziek stond zo hard dat de boxen regelmatig werden opgeblazen en dat het ook leek alsof er in mijn/onze kamers de stereo op volume 65 stond. Als het dan nog afwisselende leuke muziek is dan kan ik er nog wel een beetje aan wennen en om lachen, maar constant dezelfde dreun (en misschien zelfs het zelfde nummer) maakte toch wel een beetje dat ik om 1.30 uur redelijk geïrriteerd was omdat ik er niet door kon slapen. Andere reden van niet fris fruitig wakker worden was het bed, een spiralenmatras op een houten bodem is niet mijn idee van comfort (en nee ben geen prinses op de erwt).

Redelijk gebroken sta ik op de afgesproken tijd voor de deur bij Jos en Ron. Jos heeft net als ik zeer slecht (tot niet geslapen), Ron daarentegen heeft zijn best gedaan om de muziek te overstemmen begreep ik.


Omdat we geen ontbijtfaciliteit op de kamer hebben gaan we op zoek naar een leuk restaurantje, we vinden er een die langs de kade zit en die gelukkig ook open is. Met uitzicht op de pontjesbrug nuttigen we onze keuzes en besluiten eerst een klein stukje door Willemstad te lopen naar de overdekte markt.

Hier wordt de vis zo uit de zee op de boot verkocht.

Niet een maar een hele straat vol met fruitkramen, vraag mij af of er iemand winst maakt.

Geen idee wat ze aan het schoonmaken was, maar ze was er druk mee.

Nadat we de markt bezocht hadden stappen we in de auto en gaan op weg naar Westpunt. Alle boekjes gaven aan dat je dat echt niet mocht missen.

Ik heb in Bonaire 2 weken lang geroepen dat ik toch echt de Bougainville moest fotograferen van de buren. Nou het is de Bougainville geworden van het buur eiland... ik reken het goed.

 

Na een uurtje of zo rond gereden te hebben, hebben we alle 3 wel trek in een drankje. We vinden een leuk restaurantje, niet helemaal langs de weg maar op een heuvel. Gerund door een Nederlands echtpaar. Uitzicht is mooi en de aankleding grappig.

 

Onderweg komen we allerlei vrolijk gekleurde huisjes tegen, ik hou er van.

 

Landhuis de Knip.

 

Het standbeeld om de start van de opstand tegen de slavernij te herdenken.

Wat verder door heb je prachtige baaien met leuke strandjes.

 

Tja je valt wel op als je deze kleuren gekozen hebt.

 

Een vriend van mijn lieve buuf Angela had ons aangeraden om bij Kunuku Pachi Cola te gaan eten. Nu is er ons 1 ding duidelijk geworden in Curacao, ze doen niet of bijna niet aan naambordjes. En ga dan maar eens zonder adres een restaurant vinden... geluk is met de domme eeuhhh wijze op de een of andere manier is het ons gelukt.



En ook hier is de Kabritu Stoba overheerlijk, niets te veel gezegd Stephen! Bedankt voor de tip.

Aloë Vera in bloei.

Iets verder op bij Westpunt ligt een national park, aangezien we nog tijd zat hebben en alle drie wel nieuwsgierig zijn naar de verschillen tussen Bonaire en Curaçao, betalen we de entree en rijden we het park in.

Curaçao is een stuk groener dan Bonaire. 

De kusten vinden wij minder spectaculair dan in Bonaire.

Na ongeveer een uurtje rond gereden te hebben rijden we op ons gemak terug naar Willemstad. Omdat we best een zware lunch hebben gehad gaan we op zoek naar een restaurantje waar je bv een broodje of zo kan eten. In een boekje had ik gelezen over het uitgaansgebied RifFort, we lopen er naar toe en vinden inderdaad een leuk klein gezellig restaurantje. The Cheesery is een restaurant dat zich (hoe verrassend) richt op gerechten met kaas. Je kan er zelfs kaasfonduen (had leuk geweest als we niet nog vol zaten van de lunch). We bestellen alle 3 een salade, die uitstekend smaakt.

Om de spijsvertering een beetje te stimuleren lopen we een stukje om terug naar het hotel. Hopelijk is het vannacht wat rustiger met de muziek en festiviteiten zodat ik (we) wat slaap in kunnen halen.