Bara di Karta

De dag begon al weer vroeg, aangezien ik gisterenavond echt mijn ogen niet meer kon open houden was de eerste prioriteit het schrijven van de blog van gisteren. Aangezien ik weet dat een aantal mensen echt zitten te wachten op tekenen van leven en of ik mij wel gedraag kan ik het mij niet veroorloven om een grote achterstand te krijgen. Trouwens iedereen bedankt voor alle leuke reacties, zoals altijd schrijf ik het vooral voor ons zelf maar leuk dat jullie meegenieten/lezen. Gelukkig wordt het schrijven van de blog opgeleukt met vrolijk gekwetter, mijn vriendjes zijn er weer.

Als je al niet vrolijk bent dan wordt je het wel van deze beestjes.

Echte liefde is samen een boom/tak delen?

Een buurman houdt mij scherp in de gaten.

 

In eens zie ik in mijn ooghoek dat een (van de twee vandaag) cruiseschips binnenvaart. Ondanks dat het ver weg is zie je al dat het geen klein rubberbootje is wat er vaart.

Na het ontbijt lummelen we wat rond de pool en rond half 12 besluiten Ron en ik dat wij in Playa wat gaan rondlopen om foto's te maken. Jos besluit om lekker thuis te blijven, alles kan en alles mag deze vakantie.

We merken gelijk dat er een cruise ship ligt want het is overal weer erg druk, gelukkig weten wij een terrein waar je redelijk goed kan parkeren dus daar rijdt Ron dan ook gelijk naar toe.

Aangekomen bij de kade blijkt pas echt hoe groot dat schip echt is.

De huizen lijken klein tov van het schip of zou het andersom zijn.

We lopen wat over de kade rond en zien een huisje dat door gedeputeerde R. Booi is gedoneerd ter ontwikkeling van de kade. De kade is ontwikkelt echter wat is het onwijs jammer dat het huis er vervolgens vervallen bij staat. Eigenlijk ontzettend jammer want het huisje ligt op een ideale locatie, daar kan je echt wel wat leuks van maken of mee doen.



We vervolgens onze weg en komen weer bij het Wilhelminaplein uit, behalve de mooie (rijks)gebouwen vind er ook tijdens de bezoeken van de schepen een kleine markt plaats.

Dit schatje zat geduldig te wachten tot iemand hem iets te eten gaf. Had hem heel graag meegenomen en gevoerd maar dat lijkt mij niet heel erg verstandig aangezien hij ontzettend veel vriendjes heeft.

We lopen voorbij de Kaya Grandi richting TelBo, het kantoor waar Bert (de vader van Ron) jaren heeft gewerkt waardoor de liefde voor Bonaire is ontstaan.

Bij TelBo staan nog steeds telefooncellen, vraag mij alleen af of ze nog gebruikt worden.

We slenteren langzaam aan weer richting auto en komen onderweg nog leuke kunst en kleurrijke huisjes tegen.

Gisteren hadden we eigenlijk bij La Cantina willen gaan eten, was helaas gesloten, een van de redenen om daar te willen gaan dineren was Bonaire Blond proeven. Een echt Bonairiaans biertje gebrouwen door de eigenaar van At Sea en La Cantina. Vandaag stond er gelukkig een leuke dame buiten die beide soorten kon laten proeven.





Er zijn 2 soorten de lichtste (vrouwen) variant, deze bevat 2,5% alc. en is oa gebrouwen

n met lime en meloen. De originele Bonaire Blond bevat 4,5% alc. en is gebrouwen met Aloe Vera. Wat is begonnen als een exclusief biertje voor At Sea is inmiddels verkrijgbaar in 9 horeca outlets en volgens de dame ook bij AH van Tweel (al hebben we die nog niet kunnen ontdekken in het schap).

Het wordt tijd dat wij richting huis aangaan voor de lunch (na een stop gemaakt te hebben voor boodschappen).

s middags besluiten we om een stukje eiland te gaan ontdekken wat geen van ons 3 nog heeft gedaan de country side of Bara de Karta (a driving trail). De tour zou ons de verschillende soorten landschappen van Bonaire laten zien en een aantal verborgen schatten.

We starten bij Washikemba Formation, Bonaire is de top van een vulkaan die in zee is uitgebarsten. Door de beweging van de platen kwam Bonaire aan de zee oppervlakte. De stenen/rotsen die hier gevonden zijn, zijn dan ook zwaarder dan dan het koraalsteen dat op de rest van het eiland wordt gevonden. Niet ver van dit punt ligt Plantation Washikemba.

Plantation Washikemba is een van de grotere plantage op Bonaire (geweest) wat vooral gebruikt werd voor de productie van ALoe Vera. Dit was het huis van de plantage eigenaar, echter het staat al heel lang leeg en gerucht gaat dat het er spookt.

Onderweg kom je de mooiste cactus formaties tegen, de typische begroeiing van Bonaire.

Zo was ongeveer de hele route, nou ja de goede stukken dan.

We arriveren inmiddels bij de langste boom van Bonaire (boka Washikemba). De boom is 28 meter lang en groeit in oost-west richting (veroorzaakt door de constante oosten wind). De boom heet Buttonwood Mangrove.

Boka Washikemba, geërodeerde kalkstenen terras. Door oa. tsunamies en aardbevingen zijn gedeelte van de kustlijn hier ingestort. Door de natuurlijke krachten van wind en water zijn er "Boka's" (mondingen) ontstaan.

Tsunami Transponted Boulders, deze grote stenen zijn hier achter gelaten door Tsunami's ongeveer 3000 jaar geleden.

 

Even een plaatje van onze "vrachtwagen" .

 

Nadat we de trail helemaal hebben gereden rijden we nog even langs weekend Lac Bar, dit ligt midden in de mangrove van Bonaire. In het weekend is het er altijd razend druk met locals maar op een doordeweekse dag is het er vrij rustig. Er lopen alleen wat verdwaalde toeristen rond.

Onderweg komen we op verschillende plaatsen flamingo's tegen.



The Lonely Flamingo

Een klein eindje verder en de natuur is compleet anders dan wat we net in de Kunuku hebben gezien.

Grote bergen lege schelpen, de inhoud is een lekkernij voor de locals. Helaas mag je ze niet mee naar huis nemen.

Prachtig uitzicht bij Lac, ik snap waarom het hier in het weekend druk is.

Zo'n schatje had hem graag ingepakt en meegenomen.

Een overblijfsel van het vissen, een gedroogde huid van een lion fish.

Het weekend barretje, waar wij een drankje hebben gedaan.

De Mangrove, totaal andere natuur dan eerder op de dag.

De honden vonden het maar niets dat iedereen wegreed en begeleide iedere bus/auto al blaffend naar de uitgang.

We besluiten om richting huis te gaan aangezien het al richting etenstijd ging. Ron en ik plonzen daar even in het zwembad om op te frissen en uiteindelijk sluiten we de dag af met een heerlijke BBQ.  Tijdens de BBQ hebben we de planning voor de komende 1,5 week nog even doorgenomen, er staan nog best wel wat items op onze to-do lijst. Hopelijk komen we aan alles toe!

Nee vandaag helaas geen mooie plaatjes van de zonsondergang op dat tijdstip hadden we weer een heerlijke tropische regenbui.