Life is what you make of it, so it must be pretty damm good at this moment

03.45 uur klaar wakker, waar ben ik.. oh ja op het heerlijke Bonaire. Goed kan mij nog een keertje omdraaien en een paar uurtjes verder slapen.


Leuk gedacht en geprobeerd maar net als in Florida is en blijf ik wakker. Na 1 uur gedraaid, gewoeld en geworsteld te hebben (met mijzelf en mijn gedachten en dus niet met iemand), de ik-ga-weer-slapen-poging gestaakt. Wist eigenlijk al vanaf de eerste minuut dat het niet zou gaan lukken. Goed na social media gecheckt te hebben, een paar mensen via What's App gestakeld te hebben (sorry!) en een paar hoofdstukken gelezen te hebben toch maar uit bed gegaan. Zag het buiten langzaam aan licht worden dus mijn idee was lekker op de veranda met een bakkie thee te gaan zitten.


Om niemand zo vroeg wakker te maken extra stil koffie en thee gezet en toen op zoek naar de sleutel van de buitendeur. Nu weet ik dat ik niet de beste zoeker ben die er bestaat, maar waar ik ook keek geen sleutel. Dus idee was leuk, executie iets minder. Dan maar mijn blog schrijven dan hebben we niet gelijk vanaf dag 1 achterstand.


Lekker op de bank, bakkie thee erbij en onder het genot van allemaal fluitende tropische vogels in tuin rammelen maar. Niet veel later kwam Jos de woonkamer in, ook zij had vanaf ongeveer dezelfde tijd wakker gelegen en pogingen gewaagd weer te gaan slapen. Haar pogingen waar iets succesvoller dan die van mij geweest, maar ook niet heel erg veel meer dan dat. Bij navraag bleek dat ze eigenlijk uit automatisme de sleutel mee had genomen naar hun slaapkamer, en laat dat nu net de plek zijn geweest waar ik niet had gezocht (om begrijpelijke redenen natuurlijk).


Na het kopje koffie zijn we op weggegaan naar het kantoor van Sunrentals waar wij badlakens konden ophalen. Bauke verwelkomde ons erg enthousiast en was eigenlijk precies zoals ze communiceerde in haar mail, enthousiast giebelend jong ding. Echt veel nieuws kon ze ons niet vertellen over Bonaire maar na wat foldertjes te hebben gesleten aan ons hebben we haar toch maar bedankt en zijn we naar de buurman gestapt. Deze buurman zou ons een gratis duikles kunnen geven als we dat wilde, echter zoals veel gebeurd hier geen openingstijden en geen buurman in veld of weg gezien. Daar gaan we later deze week dan nog maar een keertje naar terug.


Aangezien er toch ook nog boodschappen moesten worden gedaan zijn we doorgereden naar de supermarkt. Ze hebben hier op het eiland zowel een Jumbo als een AH (naast de wat kleinere supermarkten natuurlijk die je her en der verspreid ziet. Het karretje was redelijk gevuld na een kort verblijf in de supermarkt. Ik merk dat mijn verstand op nul staat want Ron had heel braaf en handig het boodschappenbriefje bij onze auto-herkennings-sleutelhanger-voor-aan-de-binnenspiegel gelegd. Ik had braaf de auto-herkennings-sleutelhanger-voor-aan-de-binnenspiegel meegenomen maar dat briefje... laten we het erop houden dat ik het niet gezien heb... Gelukkig zat het met het geheugen van ons drieën nog wel goed want op 1 ding na hadden we alles van het lijstje in de kar gegooid.


Thuis gekomen alle boodschappen opgeruimd en toen was het tijd om de villa eens te inspecteren, gisterenavond waren we al op zoek geweest naar een wasmachine maar die was toen onvindbaar. Bij nadere inspectie bij daglicht uiteindelijk het mooie was/droog/rommelhok gevonden.


De villa is van alle gemakken voorzien en bestaat uit 3 slaapkamers, 2 badkamers een ruime woonkamer/eetkeuken, een heerlijk zwembad en een hele grote veranda. Het grappige is dat de villa een open karakter heeft, echt letterlijk open er zitten nergens ramen in. Dus je hebt in de villa natuurlijke airco, alles is af te sluiten met shutters mocht je dat willen. De villa is ook uitgerust met wat huisdieren.

Dit keer niet oppassen voor slangen of krokodillen maar voor leguanen die in paniek (weten we nu uit ervaring) het zwembad in springen en bevuilen.

De villa is in eilandstijl ingericht.

Mijn slaapkamer.

De additionele slaapkamer.



Hier is het zowel overdag als s avonds prima vertoeven.



Rond een uurtje of 12 gaan we richting Maiky Snack, ik hoor al bijna zolang dat ik Ron en Jos ken dat ze daar zo heerlijk gegeten hebben en dat het zo authentiek Bonairiaans is dat we daar echt minimaal 1 x gegeten moeten hebben. Maiky Snack is eigenlijk met name bekend bij locals maar ook menig toerist weet inmiddels dit restaurant te vinden. Het ligt midden in de knokken (wildernis van Bonaire) en je moet het ook echt weten te vinden. Doordat er in de afgelopen jaren heel wat is verandert, ook op dit stuk van het eiland, was het even een uitdaging om er te komen. Laten we het er op houden dat we de knokken goed bekeken hebben. Naar een fantastische route beschrijving uiteindelijk gekregen te hebben van medewerkers van een bedrijf dat we gepasseerd waren kon ik dan eindelijk na al die jaren Maiky Snack bewonderen en ervaren.

Deze geiten weten nog niet dat ze binnenkort verkrijgbaar zijn bij Maiky Snack.

Kabritu Stoba, gestoofd geitenvlees met fungi en gebakken banaan.

Deze haan waant zich veilig er wordt hier toch voornamelijk geit gegeten. Hij heeft het daarom maar wat hoger op gezocht.

Moet bekennen al die jaren de verhalen aanhoren over Maiky Snack zijn het dubbel en dwars waard geweest. Zowel de atmosfeer als het eten waren heerlijk, we zullen er deze vakantie dus nog vast wel een keertje gaan eten.



Op de terug weg zijn we nog even voor wat kleine dingen naar de AH gereden om vervolgens in relax modus aan het zwembad al lezend en relaxend de rest van de dag en avond door te brengen. We werden nog getrakteerd op een fantastisch mooie zonsondergang. Daar blijf je foto's van maken (sorry alvast voor de overkill, heb zelfs nog een selectie gemaakt).