Bon Bini na Boneiru

2016 is al weer 2 weken jong en wat is de start mooi en veelbelovend voor de rest van het jaar  geweest. 4 januari de officiële startdatum van 4BOSS, mijn eigen bedrijf. 8 januari mijn mooie nieuwe rode racemonster kunnen halen.

En nu vandaag 15 januari een heerlijke vakantie naar Bonaire en Curacao. Mensen die mij kennen weten dat ik redelijk voorspelbaar ben, nou ja laat ik het iets nuanceren ik ben redelijk voorspelbaar als ik op vakantie ga ;-). Normaal gesproken begin ik op tijd met mijn koffer (lees 2 dagen voor vertrek) echter deze keer kwam het aan op de avond voor vertrek. Resultaat, waarschijnlijk veel te veel van het een en veel te weinig van het ander. Kwam er wel gelukkig op tijd achter dat het misschien wel handig was om zwemkleding mee te nemen. Na het kofferpakken 2 wekkers gezet (een om wakker te worden, andere om mijn injecties niet vergeten mee te nemen) om daarna vroeg naar bed te gaan want ja die taxi kwam om 06.45 uur ons ophalen. Natuurlijk, hier komt het voorspelbare om de hoek, sliep ik bar slecht die nacht. Heb ongeveer ieder uur voorbij zien komen, want tja stel dat je je verslaapt. Iedereen weet dat ik een gruwelijke hekel aan te laat komen heb en zeker met belangrijke dingen zoals vakantie, dus het was een korte en gebroken nacht. Om 6 uur stond ik dus fris fruitig en gewassen (auhum) klaar. Nog 6 keer gecheckt of ik echt alle papieren en mijn paspoort bij mij had, om rond 06.35 uur naar beneden te gaan. Want tja die taxi zou om 06.45 uur komen en ben liever zelf 10 minuten te vroeg dan 5 seconden te laat.

Jos en Ron hadden mij echt helemaal voor gek verklaard dat we de taxi zo vroeg lieten komen, ze hebben gemopperd, ze hebben onderhandeld maar niets had geholpen de taxi zou om 06.45 uur komen. Ze hadden zich al helemaal verkneukeld over het feit dat zij mij 2,5 week lang konden sarren met het feit dat we veel en veel en veels te vroeg op Schiphol waren en dat ze nog makkelijk een half uur langer hadden konden slapen. Maar ja die taxi die zou om 06.45 uur komen. Nou ken je dat verhaal van die taxi die om 06.45 uur zou komen.... nou die kwam dus niet.... Om 06.55 uur gebeld naar de centrale, waar zijn jullie......???? Wat raar mevrouw hij had er al lang moeten zijn heb hem om 06.00 uur gesproken dat hij onderweg was, ik ga bellen voor u... 5 minuten laten nog niets gehoord, weer gebeld met de centrale.... Ik krijg de chauffeur niet te pakken mevrouw, hij neemt zijn mobiel niet op.... ja en nu? Ik blijf het proberen mevrouw ik bel u echt zsm op, ja maar u weet dat we om 08.00 uur op Schiphol moeten zijn he voor onze vlucht. Ja mevrouw weet ik ik bel u echt zsm op.

10 minuten later belt de taxichauffeur zelf, sorry mevrouw heb midden op de weg moeten stoppen. Ik moet een andere bus ophalen ben rond 8 uur bij u, ik ga even met de centrale bellen om dit te melden. Voor de netheid van het blog zal ik even niet herhalen wat ik tegen de chauffeur op dat moment heb gezegd maar laten we het er op houden dat ik niet blij was...

Gedurende de 15 minuten dat dit allemaal speelde constant met Jos en Ron contact gehouden, dus na dit telefoontje ook gelijk maar weer overleg gepleegd. Conclusie was we zouden taxibedrijf van Noortwijk inschakelen, zeer betrouwbaar, altijd op tijd, keurige man, goede chauffeur en belangrijker nog een auto waar 3 grote koffers en de handbagage in zou kunnen. Ron en Jos gingen als een speer hun auto uit de garage halen, gelukkig had Ron een rare ingeving gehad om de dag voor vertrek de auto toch maar af te tanken ondanks de vakantie. Ondertussen heb ik de centrale gebeld dat ze de taxi konden cancellen dat wij zelf naar Schiphol zouden rijden om in ieder geval op tijd te zijn om de vlucht te halen, ook gelijk even in iets minder vriendelijke woorden meegedeeld dat de rekening van deze extra kosten naar hun zou worden gestuurd.

En rond 07.20 uur kwam inderdaad het zeer betrouwbare taxibedrijf van Noortwijk met piepende banden voor rijden. Gelukkig paste alle koffers met gemak in de auto en kon ik er ook nog bij (toch prettig). Rond 8 uur reden wij het terrein van Schiphol P3 om nog geen kwartier later bij TUI aan de balie te staan.

Het luxe van StarClass/Premium comfort vliegen is dat je dus niet in de lange rij hoeft te gaan staan, dus na het labelen van de handbagage konden we gelijk doorlopen naar onze eigen balie. Daar ging alles snel en soepel. Toen begon onze ontdekkingstocht naar de nieuwe opzet van paspoort controle en handbagage controle. Ik moet zeggen ik vind het geen verbetering, misschien hadden we de pech dat het druk was, maar er waren geen duidelijke lijnen voor de poortjes van de paspoort controle, dus iedereen stond maar ergens en de brutale mensen (dat zijn er best veel) schoten nog wel eens links en rechts voor je. Uiteindelijk bij de poortjes aangekomen duurde het vond ik vrij lang voordat het poortje weer dicht en open ging na je voorganger. Het systeem ansich is wel fantastisch mooi, by the fiets, om het toch een klein beetje positief te houden.

Bij de handbagage check verliep het wel wat soepeler, jammere alleen was dat ik mijn handbagage extra moest laten checken want er zaten zoveel metalen in dat ze door de bomen de camera's niet meer zagen (2 fotocamera's, 1 videocamera en 1 e-reader is natuurlijk wel veel voor 1 persoon).

Na een goed kwartiertje waren we dan ook alle 3 goed gekeurd en mochten we doorlopen. We hebben bij de italiaan een lekker bakkie koffie en wat lekkers genomen om te vieren dat de vakantie dan nu toch eindelijk begonnen was. Na de benodigde cafeïne zijn we op ons gemak via de bookstore naar gate G5 gelopen. Het is toch wel even raar dat je daar nu geen controles meer hebt trouwens.

Deze taxi was gelukkig wel op tijd, al duurde het een hele tijd na de oproep voor boarden dat de deuren ook echt open gingen (schoonmakers hadden meer tijd nodig). Deze vlucht werd uitgevoerd door de Dreamcatcher, in de Dreamcatcher heb je ipv Premium Comfort de Star Class. Deze is net even anders ingericht dan de Drieliner die de Vosjes vorig jaar naar Florida hadden. Scheelt niet veel maar vooral de eerste rij is anders. Nadat iedereen zijn stoel had gevonden, ingesnoerd was, de crew was gaan zitten konden we een half uur later dan gepland in de stromende regen/hagel/natte sneeuw Nederland achter ons laten op weg naar het warme en zonnige Bonaire.



De vlucht naar Curaçao verliep voor de rest rustig, het cabine personeel had het ook vrij rustig nou ja ze hadden het heel erg druk met selfies maken samen met Kim Holland... Eten was prima, keuze was chicken of beef uiteraard. Tijdens de vlucht heb ik mij vermaakt met het kijken van 3 goede films vooral True Story was geweldig en een aanrader als je die nog niet hebt gezien.

De piloot heeft zijn woord gehouden en inderdaad na 9.30 uur vliegen was het touchdown op Curaçao. Nadat alle vakantiegangers voor Curaçao uitgestapt waren kregen de Bonaire-gangers een transit kaart en was het wachten op het reboarden. Dat reboarden was een beetje chaotisch, eerst mochten alle passagiers met eindbestemming Amsterdam instappen om vervolgens de transitpassagiers toe te laten. Je mocht gaan zitten (in de klasse die je geboekt had) op de vrije stoelen. Jos heeft (per ongeluk even voor de duidelijkheid) nog een bijna moordaanslag gepleegd op de passagier die op mijn plaats. Ze had netjes de laptop voor mij in de bagagebak gedaan, alleen die schoof er net zo hard weer uit, ondanks een poging om de laptop nog op te vangen raakte deze helaas het hoofd van de mevrouw voor ons. Gelukkig viel de schade mee (aan de laptop) en kon de mevrouw na het innemen van een aspirine veilig haar reis weer vervolgen.

(foto credits Jos, ziet er toch een stuk gezelliger uit dan de foto van s morgens)

15 minuten na vertrek kon de daling ingezet worden naar Flamingo Airport. Douane en kofferafhandeling gingen daar zeer voorspoedig. De autoverhuurmaatschappij stond ons netjes op te wachten en nadat de andere passagiers ook op waren komen dagen konden we onze witte koets ophalen. Bij de carrental lag ook de sleutel van onze villa klaar met een leuke welkom kaart.

 Route beschrijving hadden we niet echt nodig omdat we een bijna local in ons midden hebben, dus nog geen 20 minuten later draaiden we ons landgoed op. Na de koffers uitgepakt en een wijntje gedronken te hebben zijn we onze bedden maar eens gaan uittesten. Ons grote genieten kan beginnen.