Slow, Slower, Slowest??? Not today!

Had ik het gisteren nog over dat we het zo rustig aan deden en dat we ontspannend bezig waren, vandaag was het voor Bonairiaanse begrippen een drukke en stressvolle dag.


We hadden afgesproken dat we redelijk vroeg naar Playa zouden gaan want ons actielijstje was vol, voller, volst voor vandaag. Als eerste op de actielijst stond een taak voor mij, op maandag is het namelijk vuilnis-op-haal-dag in onze villawijk. Aangezien we niet wisten hoe vroeg of laat ze langs zouden komen heb ik gelijk nadat ik fris-fruitig-wakker was de container buiten langs de weg gezet. Achteraf blijkt dat dit helemaal niet nodig is dat de Bonairiaanse vuilnis-op-haal-dienst dit als service verleend aan de bewoners, maar goed dat wist ik om 06.00 uur s morgens niet.


Na het ontbijt spongen we, nou ja ok we klommen rustig, de auto in op weg naar het mooie Playa. Eerste stop was de VVV van Bonaire. Ondanks dat we geen groentjes meer zijn hadden we toch nog wat informatie nodig. We werden zeer vriendelijk en uitgebreid te woord gestaan, de medewerker pleegde zelfs nog een telefoontje voor ons naar een zeilbedrijf zodat we konden vragen of ze nog een sunset cruise hadden die voer (helaas niet genoeg aandacht voor, dus waarschijnlijk gaat dit bij deze maatschappij niet door). De medewerker was zelfs zo enthousiast dat we nog een stuk geschiedenis les kregen. Zo vertelde hij dat het dorp Rincon (vertaalt het hoekje) zo genaamd is omdat het vanaf de zee niet te zien was in de vroege tijden omdat het in een hoekje lag achter de berg. Ander leuk feitje is dat de wijk Antriol (vertaalt inland/interieur) zo heet omdat het dus in het binnenland ligt. Enfin na een tijdje de vriendelijke medewerker aangehoord te hebben en de nodige folders aan informatie mee gekregen te hebben zijn we de Kaya Grandi opgelopen.


De Kaya Grandi is zeg maar Mainstreet Kralendijk. Hier zijn, sinds wij er voor het laatst zijn geweest, zelfs mooie overdekte shopping malls bij gekomen. Wij vinden het niet passen in het karakter van Bonaire maar voor de Amerikanen die hier en-mass aankomen met cruiseschepen zal het een gevoel van thuis komen zijn (ondanks dat het voor hun een micro formaat shopping mall is). Op een zeer rustig tempo slenteren we door de straat heen, schieten hier en daar wat winkels binnen en besluiten uiteindelijk een bakkie koffie op de boulevard te gaan drinken. Weet niet of het aan het uitzicht heeft gelegen maar het smaakte bijzonder goed.

Volgende stop was het vliegveld, hoewel we hier net zijn en nog lang niet aan weggaan willen denken leek het ons wel verstandig om onze vlucht naar Curaçao alvast te boeken. We vliegen op vrijdag 29 januari met Divi Divi Air in een 8-persoons vliegtuigje naar Willemstad. Jos en ik hebben allebei nog nooit in zo'n klein vliegtuigje gezeten dus dat is wel heel gaaf (al vinden we het eigenlijk stiekem ook best wel spannend).

(foto van Luchtvaartdienst.nl) Onze taxirit naar Curaçao.

Na het leuke gesprek en de nodige afhandelingen voor de boekingen werd de volgende stop de supermarkt(en). Omdat we 2 van de 3 al hadden gedaan gingen we als eerst naar Formoso Supermarkt toe, denk dat dit ook gelijk de laatste keer is geweest. Laten we het erop houden dat het niet helemaal onze stijl van supermarkt is. Niet alles was hier ook te krijgen dus hop hop naar de buurman Bonaire Warehouse. Nummer 3 (AH) hebben we gelijk ook nog maar aangedaan, tot mijn grote verrassing en vreugde hadden ze hier ook Hugo dus 3x raden wat wij deze week s avonds een keertje openen op het terras.

Na de lunch zijn we op weg gegaan om te snorkelen, ik heb nog geen snorkelbril/spullen dus dat werd de eerste uitdaging op de lijst. Helaas had de winkel waar wij waren niet een goedpassende bril (volgens de vriendelijke dame) voor mij vandaag helaas geen snorkeltijd. En aangezien we vakantie hebben geeft ons dat morgen gelijk weer invulling van een dagdeel (kan toch niet zo zijn dat we straks helemaal niets meer te doen hebben).

Jos en Ron hebben heerlijk een klein uurtje gesnorkeld terwijl ik de zon met een boek genoot van de mooie omgeving. Wat overigens helemaal geen straf was.

De dag hebben we afgesloten op de veranda met een heerlijke pasta maaltijd, verzorgd door onze eigen chefkok Jos, genietend van de mooie zonsondergang. Had ik al gezegd dat ik daar geen genoeg van kan krijgen?